Kuri szedł ostrożnie, nie chciał wdepnąć w odchody. Ale "nie chcieć" może każdy, i już po chwili wdepnął w ... no właśnie.
-Moje nowe buty... -powiedział sam do siebie, w jego głosie było słychać smutek. Po chwili płaczu pozbierał się, i ruszył dalej. Teraz po głowie chodziła mu jedna myśl. Stygi! Musiał je znaleźć, wrócić, odebrać ewentualną nagrodę, i iść coś zjeść. Szedł przed siebie, nasłuchując jakiś odgłosów. Gdy tylko jakąś znajdzie, zasieka ją, potem pozbiera to co potrzebuje, i rusza dalej. Taki nieskomplikowany plan.

//sorki, nie mogłem się bardziej rozpisać :P//

Mimo, że Kuri miał duże doświadczenie w walce, to była jego pierwsza styga. nie wiedział jak te bestie walczą, więc musiał być ostrożny. Wyciągnął miecz, i przyjął gardę. Zamierzał czekać na ruch przeciwnika, i wykończyć go jednym kontratakiem. Zanim jeszcze tamten podbiegł, rozejrzał się dookoła, czy nie ma innych w pobliżu. Gdyby były, musiałby stanąć w takim miejscu, aby widzieć je wszystkie, i kontratakować kiedy zaatakują, jednak, jeżeli był tylko ten jeden osobnik, wystarczyło poczekać na jego atak, odpowiedzieć swoim, a jeżeli gad jeszcze by żył, siekać go dalej, i nie dawać mu czasu nawet na dokładny unik. Chodziło o to, żeby bestia padła jak najszybciej.

Następna sekunda była raczej odruchem, niż przemyślaną akcją. Kuri natychmiast wyciągnął drugą ręką zza pasa nóż, i podstawił go tak, aby gad nadział sam swoją łapę na małe ostrze. Natomiast mieczem trzymanych w drugiej ręce zamachnął się, tak, aby uciąć ogon bestii. Jeżeli się udało, Kuri natychmiast przechodzi do dalszego ataku, i sieka przeciwnika, cały czas celując mu w głowę. Natomiast, jeżeli coś nie udało, pozostaje jak zwykle improwizacja...

Bestia padła... Kuri schował miecz, złapał styga za łeb, i zaczął pozbawiać go naturalnego pancerza. Gdy tylko miał już w rękach jego skóre, zajął się zębami, pazurami, i językiem. Przez przypadek dźgnął poczwarę w oko, przez co miał uwaloną rękę w dziwnej wydzielinie...Zrobił ze skóry prowizoryczny worek, do którego wrzucił całą resztę, i poszedł dalej. Jeszcze tylko 4...

Kuri szybko zauważył następną poczwarę.Ta była bardziej doświadczona, nie będzie atakować pierwsza, więc miał czas, aby się przygotować. Położył na powalonym pniu worek zrobiony ze skóry poprzedniej ofiary, i wziął do rąk łuk, i zaczął ostrzeliwać bestie. Jeżeli nie trafiałby, a styg podszedłby bliżej niż na 4 metry, Kuri wyciągał miecz, i zaczynał walkę w zwarciu polegającą na nieustannym, szybkim wymachiwaniu mieczem, i doprowadzeniu do sytuacji, aż bestia odsłoni jakiś słaby punkt. Sytuację tę Kuri chciał wykorzystać od razu, i wbić nóż tak, żeby więcej poczwara nie ruszyła się więcej.

Ostatnio edytowany przez Kuri-kun (09-11-11 23:48:29)

-Spory okaz -pomyślał Kuri patrząc na rozmiary bestii -Sporo dostanę za jego ścierwo...
To wystarczyło, aby Kuri od razu podjął decyzję. Schował łuk, i w biegu wyciągnął miecz, i nóż. Mieczem trzymanym w prawej ręce zamachnął się, a nóż trzymał w pogotowiu w lewej ręce.
Jego plany, to podbiegnięcie, i zabicie bestii poprzez ścięcie jej głowy. Był naszykowany na ewentualną obronę, a także nadal sprawdzał, czy w okolicy nie ma innych osobników. Wiedział, że zapewne trzeba będzie wydłubać stygowi oczy, i gdy tylko nadarzy się taka okazja, nóż pójdzie w ruch. Chyba wszystko zaplanował... Chyba...

-Cały się uwalę w błocie zanim wrócę...
Kuri złapał miecz jeszcze mocniej. Mimo, że nie miało to sensu, to chyba pomagało w koncentracji. Zrobił krok w tył.
-Jeżeli ma nade mną przewagę w walce na odległość, muszę walczyć w zwarciu, ale jak tu podejść?
Po chwili miał już plan, rozejrzał się po okolicy, szukał jakiegoś głazu, czy czegoś podobnego.

@ Jeżeli w okolicy był jakiś głaz, konar, lub coś co mogło mu pomóc, Kuri rozpędził się, i odbijając od głazu, konaru itp. podskoczył do styga. Chciał atakować z góry. Mimo, że w powietrzu miał mniejszą mobilność, to jednak, aby bestia uderzyła go ogonem musiała się odwrócić. W tedy Kuri złapie bestię za ogon, i przy pomocy noża przetnie go wzdłuż, a następnie odskoczy na bok, i poczeka na reakcję przeciwnika.

@ Jeżeli w okolicy nie ma niczego, co mu pomoże, Kuri cofa się powoli, wyciąga łuk, i strzela celując w oczy. Jeżeli uda mu się oślepić bestię, rzuca się na nią, i próbuje dokończyć to, czego wcześniej nie dokończył.