Cmentarius nie był zadowolony. Przez kilka tygodni szukał pracy i nic nie znalazł. Oczywiście widział ogromne, kaligrafowane pięknymi literami ogłoszenie, ale nie usmiechała mu się wizja służenia klerykowi, na dodatek jeszcze wyznawcy Gurnuga, więc zapewne orkowi. Niestety, nie znalazł żadnych innych ofert zarobkowych, toteż musiał się udać właśnie tu, gdyż, no cóż, powietrzem, ani wiarą człowiek nie wyżyje. A teraz stał tu, przed tą beką tłuszczu i zastanawiał się, jak długo będzie musiał tracić czasu na rozmowę z nim, bo naprawdę nie miał ochoty na pogaduszki, przyszedł tu do roboty, a nie na piwsko. Chociaż, chętnie by wypił z dwa kufelki. Albo dziesięć.
-Otóż to, karczmarzu. I bylibyśmy radzi szybko porozmawiać z naszym przyszłym zleceniodawcą. -Dodał surowym tonem.- Jednakże później niewątpliwie skorzystamy z waszych usług. -Dokończył przyjaźniej.

Ostatnio edytowany przez Cmentarius_Bragg (24-09-11 19:07:11)

Riful weszła do pomieszczenia ostatnia za człowieczym mężczyzną i elfką. - Ohh więc tak wygląda karczma, pierwszy raz jestem w karczmie.... Ohh, a to pewnie jest właściciel. wymamrotała pod nosem zachwycając się zielonooka błądziła wzrokiem po całym lokalu i nie tylko wzrokiem, bo i ona sama obeszła cały. Do czasu, aż mężczyzna za ladą się nie odezwał.

- Tak, tak ! Prawie zapomniałam ! Rzeczywiście jestem tutaj w tej sprawie  ! Na ogłoszeniu było, że tutaj dowiem się więcej na temat zlecenia ! - zawołała energicznie zręcznie pomijając fakt, że nie tyle sama wyczytała co powiedziała jej inna osoba co jest napisane na ogłoszeniu. jako, że sama nie umie czytać nie mogła tego sprawdzić i równie dobrze mogło by się okazać to nie prawdą, ale dlaczego ktoś miałby ją okłamywać no nie ? Z takim przekonaniem dziewczyna nawet nie myśląc, że informacje mogły być nie prawdziwe zagłuszyła pozostałą dwóję wykrzykując swoją kwestię dokładnie w tym samym momencie gdy dojść do słowa chciała druga elfka. Zaraz po tym szybko znalazła się pod ladą wpatrując się we właściciela.

Ostatnio edytowany przez Riful (25-09-11 20:13:13)

Riful wciąż beztroska i wesoła przyjaźnie uśmiechała się do siwego mężczyzny. Kompletnie nie zainteresował jej fakt, że ta cała jego świętobliwość jest teraz w łaźni,a potem zajmie się modlitwą. Za to fajka, którą mężczyzna wziął po odłożeniu kufla ją zainteresowała i to bardzo. Obserwowanie tego co siwy właściciel za ladą z nią robi pochłonęło ją tak, że niemal zapomniała po co tutaj przyszła. Co prawda może dla innych tu obecnych było to zwyczajne i nudne, ale nie dla niej. A wszystko czego nie znała bardzo ją interesowało.  Przechylając głowę to w lewo to w prawo, aby obejrzeć fajkę z obydwu stron prawie nie usłyszała słów, że osoby zainteresowane ogłoszeniem mają poczekać w pokoju. Ale jak tylko się otrząsnęła ze stanu zadumy i  zainteresowania pierwsza poszła schodami w górę nie czekając, aż mężczyzna z fajką skończy zdanie. - Dzięki siwy panie, to w takim razie tam na niego poczekam ! - zawołała dodatkowo. Mimo to usłyszała, że to miałby być pierwsze drzwi na lewo więc wchodząc po schodach udała się w lewo i  położyła dłoń na klamce pierwszych drzwi. Jeśli były otwarte weszła do środka i usiadła wygodnie na fotelu, bądź łóżku jeśli fotela nie było. No i z siedzącej perspektyw obejrzała dokładnie pokój czekając na pozostałych. Chociaż w sumie w ogóle na nich nie czekała, bo o nich zapomniała, więc po prostu siedziała sobie machając nogami, a swój łuk położyła na kolanach, dla własnej wygody oczywiście.

Ostatnio edytowany przez Riful (26-09-11 16:04:41)

Widząc zachowanie dziewcząt, szczególnie Riful, uśmiechnął się do karczmarza i wzruszył ramionami. Poprawił płaszcz i ćwiekowaną kamizelę, postąpił krok w stronę schodów. Ogarnęły go wątpliwości, bo jakże tak, wchodzić swawolnie do komnat kapłana? A, zaraza z nim, nie będzie mi klecha prawił kazań, o tym co mi wolno, pomyślał i wspiął się na pierwsze piętro, akurat aby zobaczyc jak do jednego z pokoi wchodzi  cudownie wyglądająca elfka. Bez namysłu podążył za nią. Gdy już wszedł, rozglądnął się i dostrzegł jeszcze jedną dziewczynę, prezentującą się nie gorzej niż jej konfratrka. Ukłonił się w stronę jego przyszłych towarzyszek i usiadł na stojącym pod ścianą zydlu, jeśli takowy tam był:
-Witam, drogie panie. Jam Cmentarius Bragg, zwany Trupiarzem, pokorny sługa Inkwizycji. Sprowadza was zapewne to samo, co i mnie, nie prawdaż? Poczekajmy zatem wspólnie, może uda nam się coś osiagnąć po rozmowie z tym... Kapłanem.

Oczekiwaliście na kapłan jakieś dobre półgodziny, i w końcu doczekaliście się. Drzwi do pokoju otworzyły się i przed progiem stanęły die persony. Brat Duratan, który okazał się zgodnie z przewidywaniami Cmentariusa orkie, o zgolonej do łysiny głowy odziany w płytową zbroję, na pasie aż do stup rozpościerała się tunika z czarnego materiału, na szyi posiadał medalion w kształcie młota wojennego na białej tarczy, oraz młody mężczyzna rodzaju ludzkiego. Kapłan kulturalnie przepuścił młodzieńca do pokoju, po czym sam do niego wszedł, i zamkną za sobą drzwi. Wskazał miejsce gdzie dopiero co przybyły młodzieniec możne usiąść. Ten to uczynił. Spojrzał się na was i przez chwilę lustrował grupę, na jego twarzy widać było powagę. Jednak po chwili uśmiechną się i odparł.
- Witam was drodzy zgromadzeni, Jestem Brat Duratan Ironhammer, straszy kapłan na usługach Boga-strażnika Gurnuga. Chociaż wiecie z ogłoszenia kim jestem, jednak grzeczność nakazała mi się przedstawić. - na jego twarzy nadal widniał uśmiech. - Zanim przejdziemy do sprawy najistotniejszej, to mogę prosić was drodzy zgromadzeni, o przedstawienie waszych godności?

Zielonowłosa widząc wchodzącą do pokoju elfkę uśmiechnęła się do niej. Jej duże zielone oczy wpatrywały się w jej krewniaczkę ślepo dopóki ta się do niej nie odezwała. Wtedy to tak jakby ocknęła się i wstając odpowiedziała
- Nazywam się Riful... - w tym momencie wyraźnie zaakcentowała, że to jeszcze nie koniec zdania, które dokończyła wcześniej okrywając nieznajomą swoim złośliwym spojrzeniem i uśmiechem
- ale gdy pyta się o czyjeś imię należy się najpierw samemu przedstawić... - zaraz po tym jak zielonowłosa skończyła mówić, bo do pokoju wszedł jeden z mężczyzn. Na ten widok wskoczyła z powrotem na miejsce, na którym siedziała. Nie podniosła się już z niego do czasu pojawienia się kapłana, ale to nie znaczy, że nic nie robiła. Cały czas intensywnie obserwowała trzy postaci często spoglądając na elfkę uśmiechając się do niej.

Ale kiedy już wszedł kapłan to on pochłonął jej całą uwagę. Jak tylko elfka się przedstawiła zielonowłosa wstała robiąc to samo.
-- To zaszczyt cie poznać ojcze. Moje imię brzmi Riful i najlepiej tak też się do mnie zwracajcie ojcze... choć była z lasu to wiedziała jak się zachować wobec duchownego, aby go nie urazić. Mimo to nie potrafiła jednak zachować powagi i cały czas wesoło się uśmiechała.

Ostatnio edytowany przez Riful (01-10-11 19:24:25)