Nad placem zbierały się chmury. Dął zimny i porywisty wiatr z Północy, płótna namiotów podrygiwały w rytm podmuchów. Na pole z każdym dniem przybywały nowe oddziały i zwykli tułacze szukający roboty w armii. Kawaleria z byle jakich desek skleciła naprędce stajnie, które znacznie utrudniały większym batalionom poruszanie się po dystrykcie, gdyż konni nie przejmowali się zbytnio strategicznym umiejscawianiem szop. Żołdacy szukali schronienia pod zadaszeniami ze zszytych ze sobą starych żagli, niektórym szczęśliwcom udawało się wedrzeć do zatłoczonych karczm i zajazdów. Na obrzeżach stały wszelakie machiny wojenne i oblężnicze, przysadziste katapulty i trebuszety, podobne do kusz balisty i arkabalisty, wieże oblężnicze, winee oraz jeden z najnowszych wynalazków krasnoludzkich metalurgów- bombarda. W samym środku placu namioty rozłożyli najważniejsi dowódcy, hrabiowie, książęta i cała reszta magnackiej hołoty. Nakazali nawet otoczyć swoją szlachecką dzielnicę prymitywną palisadą, dzięki czemu nikt nie mógł się dostać do tegoż rewiru bez wiedzy wartowników.
  Staliście właśnie przed wysoką drewnianą furtą, nie do końca znając powód wezwania. Stary strażnik o wielkim brzuszysku czytał z wielkim trudem wasze glejty, marszcząc przy tym czoło na mnóstwo przezabawnych sposobów. Wreszcie, po trudach nieznanych inteligentym ludziom, oddał dokumenty i skinął przyzwalająco głową, jednocześnie machnąwszy do wojaków stojących przy bramie, by was przepuścili.
- Panowie szlachta nie majom na razie czasu, musicie se poczekać w tej naszej chatce. - Wskazał dziwną konstrukcję z drewna, brudnych płacht i strzechy. - Poślom po wos, jak byndom chcieli. No, mykajcie!
Chcąc, nie chcąc, najwyraźniej trochę posiedzicie w żołnierskim baraku. Później się zobaczy.

Ostatnio edytowany przez Cmentarius Bragg (07-05-13 00:27:44)