Wszedł przez otwarte drzwi, które zostawił mu jego przyjaciel. Żwawym krokiem wparował do karczmy i zatrzasnął za sobą drzwi. Wielu poderwało swoje głowy by ujrzeć nowo przybyłego. Przystanął i rozejrzał się.
Czego się gapicie? - rzucił gniewnie, aż barman upuścił kufel z trunkiem.
Zauważył Sariona więc nie zwlekając podszedł do stołu, przy którym siedział łowca, odsunął krzesło i usiadł. Oparł się wygodnie i przemówił.
Przyjacielu mój. - uśmiechnął się. - Dzięki, że zaczekałeś... - przy tym zdaniu, jego twarz już się nie uśmiechała.

Taa dziwne miejsce... jak każde inne moim zdaniem.
Popatrzył Sarionowi w oczy. A potem zaśmiał się gdyż bawiły go słowa wypowiedziane przez towarzysza. Patrzyła jak przywołuje barmana, jednak bez skutku.
Mam mu przemówić do rozsądku? Bez przemocy? Dziwny z Ciebie człowiek... Ale udam się do niego.
Wstał powoli z miejsca, ruszając w stronę barmana. Patrzył mu prosto w oczy. Zatrzymał się mniej więcej metr od grubasa.
A więc czemu ignorujesz mojego przyjaciela? Może nie chcesz nam użyczyć trochę twego piwa? Uważasz, że jesteśmy niegodni korzystać z usług tego domu?! - podszedł bliżej - Czy może podasz nam wreszcie to piwo?!!
Nilker nie czekał na odpowiedź tylko odwrócił się i wolnym krokiem doszedł do stolika i usiadł.

Ostatnio edytowany przez Nilker (25-01-11 20:15:47)

Gdy otrzymał swój kufel, spojrzał na niego dziwnie. Zaniepokoił go również tajemniczy uśmieszek barmana. W końcu wzruszył ramionami i zerknął na przyjaciela.
-Spróbuj. - rzekł. -Najwyżej dostaniesz sraczki, jako pierwszy. - dodał ledwie dosłyszalnym szeptem, a następnie uśmiechnął się zachęcająco do kompana. Rozejrzał się po karczmie. Czuł, ze prawie wszystkie spojrzenia wbite są właśnie w niego i Nilkera. Chciał właśnie coś krzyknąć, jednak powstrzymał się. "Lekko podchmieleni" panowie siedzący w pomieszczeniu mogliby to źle odebrać, a w najlepszym przypadku skończyłoby się to wszczęciem bójki. Sarion wodził wzrokiem po pomieszczeniu, by znaleźć piękną, a do tego łatwą damę.
-Jeśli po raz kolejny wypalisz kiedyś ze swoim "genialnym pomysłem", przypomnij mi, żebym kopnął Cię z całej siły w zad! - rzekł nieco poirytowany, nie patrząc nawet na swego towarzysza. Nadal szukał jakiejś potencjalnej ofiary. W karczmie przecież musiała być jakaś kobitka godna uwagi!

-Proszę Cię. - powiedział. W jego głosie można było wyczuć arogancję. -Oszczędź mi kazań i wywodów. Nie moja wina, że ta twarz przyciąga damy. Taki jest naturalny porządek rzeczy. - uśmiechnął się cwaniacko, a następnie wyjrzał przez okno.
-Robi się ciemno. - zauważył. Może powinniśmy... poszukać miejsca schronienia. Wiesz. Jakiś zajazd, gospoda. Ważne, żebym nie musiał po raz kolejny spać po gołym niebem. Jutro z samego rana poszukamy jakichś zleceń, czy czegoś do upolowania. Nie używałem broni od dobrego tygodnia. Nie mówię, żebym był z tego powodu jakoś niezadowolony, aczkolwiek brak konkretnego zajęcia powoli zaczyna mnie dobijać! Wypijemy to piwo i idziemy pytać, bo jak znam życie kiedy Ty wpadniesz w wir dobrej zabawy, to wyjdziemy stąd kilka dni później, ze sporym długiem do zapłacenia! Tak, tak! Wiem, jak bardzo lubisz alkohol. Dlatego pij szybko i znikamy stąd, zanim tej zgrai wypadną gałki oczne od patrzenia na nas. Myk myk! - zdjął kaptur z głowy, a następnie jego wzrok utkwił na pewnej pięknej, młodej damie, która stała pod ścianą, niedaleko baru. Na ustach Sariona pojawił się charakterystyczny uśmiech, a po chwili chłopak był już, przy kobiecie.
-Witaj. Czy pozwolisz sobie zamówić jakiś trunek, Pani? - rzekł. Następnie nie patrząc na Nilkera pokazał mu kciuk podniesiony w górę.

Kobieta uśmiechnęła się tajemniczo, bardzo kokieteryjnie i uwodząco. Bez większego zamyślenia popchała Cię na bar, zbliżyła mocno do Ciebie. Wasze twarze prawie że się stykały, a usta od pocałunku dzieliły milimetry. Poczułeś nagle jej dłoń na swoim udzie, a ona z bezczelnym uśmiechem spoglądała Ci prosto w oczy. Po chwili bez jakiejkolwiek nieśmiałości polizała Cię po policzku, by następnie lekko ugryźć Twoją wargę. W tej chwili jej dłoń znalazła się niebezpiecznie blisko Twojego krocza, co naprawdę sprawiało, że w Waszym otoczeniu brakowało powietrza by móc spokojnie oddychać.
- Chcę Ciebie... - wyszeptała jak wygłodniała kocica, po czym lekko ścisnęła dłoń na Twym kroczu, drugą zaś dłonią lekko jeżdżąc Ci po szyi.
   Gdybyś tylko nie był atakowany przez tą piękną kobietę, pewnie zauważyłbyś współczujące spojrzenia mężczyzn znajdujących się w karczmie, którzy coś poszeptywali między sobą. Ale na spoglądnięcie na nich nie pozwalały Ci gorące usta nieznajomej...

Nieznajoma zamruczała Ci do ucha, złapała Cię za rękę i z uśmiechem na ustach pociągnęła za sobą w stronę wyjścia z karczmy, na co człowiek z blizną nad lewym okiem roześmiał się głośno i wesoło, po czym wziął duży łyk wina, który chyba był tym, co przeważyło jego kielich trzeźwości, gdyż właśnie po tym łyku jego głowa walnęła o blat stołu, dołączając do swoich towarzyszy, którzy słodko spali w dość nietypowych pozycjach...

Drzwi uchyliły się szybko, i wszedł Nilker. Rozejrzał się, lecz nie zauważył swego przyjaciela. Wypatrzył jednak karczmarz. Od niego też może się czegoś dowiedzieć. Tak więc ruszył szybko do niego.
Karczmarzu! - podszedł do niego - Zapomnijmy o waśni. Tak zapłacę za piwo. - wyprzedził jego pytanie o napoje, których z Saroinem nie dopili. - Lecz muszę wiedzieć gdzie jest mój przyjaciel z którym tu przybyłem. Widziałeś go? Gdzie się udał? - sięgnął ręką po sakiewkę.