Okuty w stal olbrzym patrzył się na Ciebie tępo przez szpary hełmu. Zapewne nie bardzo rozumiał o co Ci chodzi, próbował zbudować adekwatną odpowiedź. Stał tak kilka minut, wpatrując się w Twoją twarz i w momencie, gdy już zaczął coś tam bełkotać, podszedł do was młodzieniec o wysuszonej, białej skórze, ubrany w szatę z bufiastymi rękawami. Przypatrywał się z wyraźnym rozbawieniem staraniom Kruka, po czym odepchnął go stanowczym ruchem.
-Won. - Warknął, a eglamerah posłusznie odszedł. - A więc kogo tu mamy? Acha, rycerzyk. - Odpowiedział sam sobie, nie kryjąc ironii. - Niestety, ale miejsc już nie ma. Możesz ewentualnie przenocować w koszarach, wraz z innymi żołnierzami. No, idź już. - Odwrócił się i pomaszerował w kierunku świątyni.

Chłopak przystanął, przez jego twarz przebiegł jakiś cień, czyżby się... przestraszył? Trwało to krótką chwilę, bowiem zaraz przemówił do ciebie tym samym, lekceważącym tonem, dobitnie akcentując każde słowo. Również nie mrugnął, nawet nie zmienił pozycji, prawie stykając się z tobą nosem. Z jego ust wypływała woń ziół i gorzałki. Dopiero teraz dostrzegłeś, że młody adept chwieje się lekko i z trudem koncentruje na tobie wzrok. Powoli sięgnął do rękojeści długiego sztyletu zawieszonego u pasa, naiwnie sądząc, że nie widzisz tego:
Właśnie szedłem do świątyni, jabyś nie zauważył. - Wskazał niedbale ręką na niezbyt szeroki, ale strzelisty monastyr. - Chcesz, to idź, ale nie denerwuj mnie już. Nie zaniecham poinformować Mistrza Grefd-Dv'r'giwa o twoim zachowaniu. - Uśmiechnął się złośliwie, trwając nadal w swojej głupiej naiwności. Kara będzie bardzo dotkliwa. - Bywaj, zaśmierdła puszko. - Chłopaczek wyminął cię, śmiejąc się donośnie. Stojący przy wejściu do świątyni kapłani chwycili go i przypięli łańcuchem oraz klamrami do kamiennego słupa, a jeden z nich wydobył pejcz. Począł chłostać adepta zajadle, a widać było, że ma silną rękę. Wymierzanie kary najwyraźniej sprawiało mu radość, gdyż uśmiech nie schodził z jego twarzy.

Ostatnio edytowany przez Cmentarius_Bragg (18-10-11 16:54:54)