I oto ulica szczurów. Najgorsza dzielnica, która powstała w tym mieście.
Bieda, smród, strach- to tylko kilka z wielu cech tej ulicy.
Denz usiadł na najbliższą ławkę i czekał, aż zauważy swój cel.
Połowa ludności gapiła się na niego z niezadowoleniem. Morrą nie panikował, ale w głębi duszy się bał.
Myślał tylko o swoim zadaniu, nikim się nie interesował, żadnym tu żyjącym stworzeniem. Smród i miecz byli jego jedynymi towarzyszami.



// Małe wtrącenie o charakterze edukacyjnym. Nie możesz pisać, czy ludzie są zadowoleni, czy nie. O tym decyduje MG. Myśl trochę dalej. Jesteś zabójcą. Powinieneś starać się niewyróżniać się z grupy. Wiem, że każdy inaczej może rozumieć opis lokacji, ale to chyba oczywiste, że na ulicy Szczurów jest większe bezprawie niż w innych częściach Nerdii. A, i pisząc o połowie niezadowolonych ludzi wpatrujacych się w Ciebie, wspominasz następnie o mieczu i smrodzie, którzy są twoimi towarzyszami. Rozumiem, że po prostu się zaplątałeś. Jeszcze jeden błąd polega na tym, że piszesz najpierw że interesuje Cię ofiara, a następnie że nikt Cię nie interesuje. Piszesz jeszcze bardzo sztywno. Opisuj jasno myśli, ruchy, odczucia duchowe i fizyczne. Możesz też np. napisać powiązania danej sytuacji do przeszłości. Spróbuj też działa wg ustalonego planu; metody. Czekanie na niezwykle szczęście jest nieprofesjonalne. Siedząc na ławce nic nie zdzialasz. Nawet Altair/Ezio chcąc zlikwidować ofiarę zasiegaja najpierw informacji, badają teren i przygotowują go na swoją korzyść. Mam dla ciebie zadanie. Napisz tego posta jeszcze raz bez niczyjej pomocy pod spodem (nic nie usuwaj, tylko napisz pod tym tekstem który teraz piszę.) Minimum 8 zdań, uwzględniając  wszystko co napisałem. Powodzenia! Tirv.

Ostatnio edytowany przez Denz (26-10-11 20:48:36)

W miejscu gdzie dwie brukowane uliczki krzyżowały się w jedną, wyszła zakapturzona postać. Światła nikłych latarni ulokowanych gdzieniegdzie, ukazywały okropny widok, brudnych ulic. Małe poniszczone domki stanowiły najpiękniejszy krajobraz tego miejsca, dawno zapomniana przez rząd kraina popadała w całkowitą ruinę. Obserwowałeś jak cień postaci przedziera się wzdłuż jednej z uliczek, w ręku trzymała skrzyneczkę. Na stalowym wieku była wygrawerowana malutka sakiewka przebita mieczykiem z czarną rękojeścią - był to znak zabójców. Nieznajomy odziany był w czarny kaftan spadający mu do pasa, nosił również skórzane spodnie, które  w swej staroci były przetarte w kilku miejscach, na nogach miał czarne buty uszyte z wołowej skóry, najprawdopodobniej zafarbowanej jakimś specyfikiem lub zaklęciem. Twoje oczy od razu spojrzały w tamtą stronę, a uwagę przyciągnął  malutki pakunek jaki trzymał w ręku. Czekałeś na taki moment, to była ta chwila, jakieś dziwne uczucie ciągnęło cię do działania, wiedziałeś, że cel jest już blisko.

Ostatnio edytowany przez Everis (28-10-11 21:50:22)

Wokół poniszczonych budynków kłębiła się mgła. Krople zimnej rosy skraplały się dookoła sprawiając wrażenie malutkich błyskotek. Dostawca nie widział cię szedł spokojnie, lekko zgarbiony. Patrzył przed siebie, obojętnym wzrokiem mierząc teren, był bardzo czujny. Szedłeś za nim jakiś czas delikatnie stawiając kroki, jedynym dźwiękiem była głucha cisza. Ostrze uderzyło szybko prostopadle do kręgosłupa, usłyszałeś szum wyszedłeś z rytmu, klinga rozszarpała dolną część płaszcza dostawcy. Przy ścianie budynku widziałeś strzałę, żelazny grot na brązowym drzewcu wbity był całkowicie w deski rozbijając jedną na drzazgi. Na sąsiedniej ulicy widziałeś łucznika i rycerza odzianego w czarną zbroję ze znakiem kupieckim wypalonym na piersi. Dostawca już dawno uciekł ci z oczu, widziałeś jedynie jak wchodzi na strych domu stojącego 10 metrów dalej. Jednym punktem jaki w tej chwili cię obchodził było dwoje oczu wyrostków, którzy w jednej chwili chcieli cię zabić.

Ostatnio edytowany przez Everis (30-10-11 20:28:38)

Kupiec zaśmiał się ukazując, żółć zębów wydającą się kapać z pokrzywionych kości. Przy pasie miał zawiniętą fiolkę z czarnym mazistym płynem. Szybko rozbił ją na podłodze znikając w oparach gęstego dymu. Z tyłu za tobą wyszło tych samych dwóch osiłków, którzy jeszcze niedawno chcieli zrobić z twojej głowy cel treningowy. Rycerz szybko dobył miecza, a drugi już celował w  z łuku, aby zadać ci śmiertelny cios. Wokół strychu walało się dużo niepotrzebnych mebli, na środku leżał przewrócony stół. Gdzieniegdzie walała się laga, z podłogi wystawały sterty suchego siana.