Co jest ? Najpierw jeden mnie zaatakował, a teraz ten drugi ? ... Za chwile mogą tego pożałować... - pomyślał Gatts zachowując jeszcze spokój. Jeszcze nie miał zamiaru nikogo zabijać, ale kto wie jak długo jeszcze będzie się powstrzymywał. Jednak po wyrazie jego twarzy można by wnioskować, że zaraz może zaatakować na poważnie. Tak czy inaczej  po tym jak tamten mężczyzna rzucił w niego nożem cofnął się trochę odwracając w jego stronę wzrok. Nie oddalił się od niego z powodu strachu, ani nie był to żaden odruch, ale zaplanowana akcja. A dlaczego ? A dlatego, aby mieć obydwu mężczyzn w zasięgu wzroku. Mężczyznę z tarczą (Bragg) z prawej strony (bądź lewej nie wiem z której strony padł na ziemię) i tego drugiego (Kuri) przed sobą. Doskonale wiedział, że musi uważać na obydwu jeśli nie chce skończyć z mieczem w plecach.

No i w pewnym momencie jeden z nich ruszył (Kuri) najemnik głównie na nim skupił swoją uwagę, ale jednak nadal kątem oka widział tego z tarczą. Tak czy inaczej znów chciał wykorzystać szarże przeciwnika na niego. Kiedy Kuri zbliżył się do niego dostatecznie nagle machnął swoim wielkim mieczem wykorzystując jego długość i jeśli przeciwnik się nie zatrzymał to powinien wpaść na ostrze nie będąc w stanie sięgnąć Gattsa. Ale jeśli uniknął tego jakoś i dalej chciał zaatakować wtedy rosły najemnik atakuje, ale nadal z taryfą ulgową, bo obraca miecz tak aby uderzyć Kuriego płazem miecza. Jednak wkłada w cios dużo siły i to powinno wystarczyć, aby powalić go na ziemię. Nawet jeśli blokował atak swoim ostrzem to siła ciosu była raczej zbyt duża, aby mógł go zatrzymać szczególnie takim małym mieczem.
Gdyby i to nie poskutkowało i przeciwnik starał się go zaatakować Gatts stara się zablokować cios, a następnie odepchnąć z całej siły napastnika.

Istniało też duże prawdopodobieństwo, że Bragg nadal w szale zaatakuje go i wtedy byłoby trudniej. Pierwsze co wtedy Gatts zrobiłby to cofnięcie się i ustawienie  tak, aby obydwu mieć przed sobą, a następnie próba utrzymania ich na dystans dzięki swojemu ostrzu. Chociażby atakując ich nogi kiedy cichliby podejść. A gdyby jeden z nich chciał w czarnowłosego czymś rzucić ten zasłania się swoim nie tylko długim, ale i szerokim ostrzem.

Istniała też jeszcze jedna opcja, najgorsza dla Gattsa. Bragg po pozbieraniu się mógł ruszyć na Sonję. W takim wypadku czarnowłosy miecznik musiał osłonić bezbronną dziewczynę. No i wtedy zaatakował już na poważnie Kuriego, który mógłby mu w tym przeszkodzić, a dokładniej chciał żeby Kuri tak pomyślał bo kiedy wykonywałby swój zamach to tuż przed spadnięciem ciosu na niego szermierz pozwoliłby obrócić się swojemu ostrzu tak, aby uderzyło płazem w mężczyznę. Jednak był to cios, w który Gatts włożył dużo siły więc pewnie i tak nie obyło się bez obrażeń i to dość poważnych chyba, że ten uskoczył.  Ale nawet jeśli uskoczył to droga do elfki powinna być wolna i wtedy czarnowłosy staje na drodze  Bragg'owi i broni dziewczynę, a raczej stara się to zrobić, bo czy mu się uda nie zależy wyłącznie od niego.

-Na młot Gurnuga! Przysięgam ci, psisynu, że trafisz na stos! - Zakrzyknął rozwścieczony brodacz. Mimo swej złości wiedział, że jeśli zaszarżuje poraz kolejny w równie chaotyczny sposób to po następnej kontrze może się nie podnieść, a przynajmniej nie z łatwością. Podniósł się więć powoli, by gwałtownymi ruchami nie absorbować uwagi przeciwnika, ocenił szybko, w jaki sposób będzie najlepiej zaatakować, po czym nieśpiesznie stawiając kroki starał się obejść wojownika od lewej. Jęśli mu się to udało, ruszył na niego, młynkując przy tym bronią, by zmylić przeciwnika, jak i również po to, żeby nadać sobie rytm. Będąc już wystarczająco blisko, pochylił się nisko i zaszarżował w celu przewrócenia przeciwnika. Tuż przed wrogiem postąpił kilka kroków w lewo i, chroniąc się tarczą, zamachnął się nadziakiem od lewego ramienia. Jeśli inkwizytorowi nie udało się trafić, zrobił przewrót w lewą stronę i z tej pozycji zrobił szeroki wymach tarczą, chcąc uderzyć kosztem odsłonięcia się, jednakże w tym samym momencie markując cios młotem. Potem odrzucił tarczę, wyszarpnął garść ślepioprochu z mieszka u boku i sypnął w twarz Gattsowi, a gdy ten stracił na chwilę wzrok, kopnął go pod kolano i starał się wpakować kolec pod żebra.
  Jeśli Cmentariusowi nie udało się oflankować młodego szermierza, ustawił się prędko tuż przy ramieniu Kuriosa, zasypując przeciwnika ciosami zza głowy. Kiedy tamten się zmęczył, Trupiarz z wymachu uderzył tarczą w miecz młodzika, torując sobie w ten sposób drogę do niego, kopnął i uderzył w głowę obuchem. Jesli i ten manewr mu się nie udał, popędził do Sonji i starał się ją złapać. Zarzucił sobie w tym celu tarczę na plecy i uderzył ją z otwartej dłoni w twarz, aby ogłuszyć dziewczynę. W wypadku powodzenia, złapał ją i zimny szpikulec przyłożył do skroni elfki, grożąc Gattsowi, że stanie się jej krzywda, jeśli spróbuje on chociaż podejść.