- I tak trzymaj - powiedział uradowany starzec - pierwsze zadanie jest proste jak goblin, słuchaj więc. - Pewnego dnia spotkałem chłopaka równie odważnego co ty, niestety był głupi i brakowało mu... jak to powiedzieć... taktu. W pracy zabójcy ważne jest podejście, musisz uważnie obserwować cel i próbować określić jego stan psychiczny, to bardzo ważne, rozdrażniona czy podniecona osoba, nie będzie tak zważała na otoczenie, jak ta, która stoi spokojnie i wiecznie obserwuje swoją rzyć. Dobra, ale ty pewnie wiesz to lepiej niż ja, nie będę cię zanudzał, przejdźmy do rzeczy - podrapał się pogłowie po czym kontynuował - Jak ci już wcześniej powiedziałem, każdy człowiek gildii ma odznakę, oczywiście twój poprzednik również takową posiadał, kiedy wykonywał proste zadanie, miał okraść jakiegoś dostawcę z dzielnicy biedoty, popełnił błąd był nieostrożny, a takie głupoty w tym fachu źle się kończą, nie będę wchodził w szczegóły, ale był równomiernie rozsmarowany po głównej alejce. Dostawca przeżył, towar został w jego posiadaniu, a znak gildyjny przepadł. Twoja misja jest prosta - ukradnij odznakę. Nie obchodzi mnie jak to zrobisz, jakich środków użyjesz, czy kogoś zabijesz czy nie. - tu urwał i popatrzył się na nieświeżą rybę, po czym odrzucił ją z niesmakiem ręką - Ach tak, istnieje pewien kodeks, za każdym wykonanym zadaniem, będziesz dowiadywał się kolejnego punku kodeksu, na początek. NIGDY, ale to NIGDY w życiu nie możesz powiedzieć nikomu, kim jesteś, ani dla kogo pracujesz, trzymaj się tego, a daleko zajdziesz, gdy wykonasz zadanie przyjdź do mnie, puknij trzy razy w blat i powiedz "dobre wieści dziś przybyły z zachodu" - będę na Ciebie czekał.

Ostatnio edytowany przez Everis (26-10-11 18:11:38)

@Brutus
Stałeś przed celem. A raczej miejscem, gdzie miał stać cel. I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie fakt, że biało-zielony namiot nie był zwykłym namiotem, tylko namiotem naszykowanym dla tych, którzy przybyli do miasta na zawody w walce wręcz... Wszędzie był tłum ludzi, ale największy przy... Łysym, wysokim mężczyźnie.
-Czy to nie Grason Snepl, obecny mistrz!? -padały głosy z jego otoczenia. -Tak, to on! Ten, który gołymi rękami zabił siedmiu chłopa naraz!
Grason pokazywał wszystkim naokoło swoje mięśnie. Eksponował je aż do bólu. Nagle poczułeś klepnięcie w plecy. Nie zdążyłeś się odwrócić, gdy usłyszałeś znajomy głos:
-Nie odwracaj się! Oto i on, Grason Snepl. Walczę z nim w pierwszej rundzie, chciałbym, aby... przegrał walkowerem. Postaraj się go zabić tak, żeby nikt nie widział.
Twój zleceniodawca wraz z ostatnim słowem rozpłynął się w powietrzu.
No dobra... ale co dalej?

@Brutus

Łysy chyba tylko cię usłyszał, a nie poczuł kopnięcie. Odwrócił się, i już wiedziałeś, że masz kłopoty. Jego wzrok mówił tylko jedno zdanie "już po tobie". Zamachnął się, przy okazji powalając dwóch najbliższych ludzi, po czym jego prawa ręka powędrowała w twoją stronę. Prawdę mówiąc takiej szybkości mogłeś mu tylko pozazdrościć.

***

Opis otoczenia:
Znajdowałeś się w namiocie. Najbliższe wyjście miałeś 5 metrów za sobą. W okolicy nie było wojska, co nie oznacza, że nie było go w ogóle...Za wyjściem, jakieś 20 metrów dalej, stała opuszczona, zniszczona kamienica. Wejście do niej było zabite deskami, ale to nie stanowiło problemu, gdyż okna były wybite. W środku na pewno nie było ludzi...

//Mały surprise xD jednak namiot//

Uniknąłeś ciosu w ostatniej chwili. Jednak sam podmuch wiatru sprawił, że zachwiałeś się, choć szybko odzyskałeś równowagę. Odwróciłeś się, i zacząłeś uciekać najszybciej jak mogłeś, jednak Grason był tak szybki jak ty.
-Wracaj tu gnoju! -krzyczał, i wymachiwał ręką. Po drodze uniknąłeś jeszcze 2 jego ciosów, i w ostatniej chwili wskoczyłeś do opuszczonej kamienicy. Nie zdążyłeś wyciągnąć łuku, gdy poczułeś uderzenie w lewe ramię. Wywaliłeś się, i odwracając zobaczyłeś sylwetkę wielkoluda, który stał metr od ciebie.
-I co teraz cwaniaku? -spytał Grason.